lyeth the body of William Heydon Esq.; 2d son to S Prayer for the John Heydon, and last male of that family who departed Departed. the 17 day of Septemb. año Dni 1689. Requiescat in pace. Amen.'-Ibid. v. 164.

1697. St. Andrew, Thelton. Hic jacet corpus Thomæ Havers qui obiit Febr. 1mo, a° Dom. 1697. Ætat. suæ 66. Requiescat in pace.'-Blomefield's Norfolk.

Cossesly, Norfolk. Hic jacet Dña

1705. St. Elizabetha Englefeild

vitam Christianam transactam Christiano fine conclusit . . . Martii die 16. anno Dñi 1705. ætatis suæ 70. Requiescat in pace.'-Monumenta Anglicana, v. 212.

1753. Here lie interred the remains of Thomas Deacon, the greatest of sinners and the most unworthy of primitive bishops, who died 16th Feb. 1753.... The Lord grant the faithful, here underlying, the mercy of the Lord in that day.'-Overton, The Nonjurors, p. 363. Lond. 1902.

1773. I have just seen in the very interesting old church at Newland, near Coleford, in Gloucestershire, on the borders of the Forest of Dean, the tombstone of John Probyn, who died March 22, 1773. On this stone is the inscription "On his soul Good Lord . . . Amen.” Part of this has been chiseled away, evidently by some iconoclast.'-Private Letter from The Rev. Edmund G.

Wood.

* 1802-9. St. Mary and St. Andrew, Fletching, Sussex. A slab in the church has, 'Under this stone are interred the remains of Mrs. Hannah Ferrers, fifty-five years the wife of Edmund Ferrers Esq. of Oak Ferrers . . . born June 18th, 1722, died April 19th, 1802. Edmund Ferrers Esq. of Oak Ferrers, born February 20th, 1722, died November 21st, 1809. Requiescant in pace.' Editor, 1904.

L

Prayer for the
Departed.

Celebratio Coenae Domini in Funebribus,

Si Amici et vicini Defuncti Communicare velint, etc.
Anno 2. Eliz. Regin. 1560.

ELIZABETHA, Dei Gratia, Angliæ, Franciæ, et Hiberniæ Regina, Fidei Defensor, etc. Omnibus ad quos præsentes Literæ pervenerint, Salutem. Cum memores Officii nostri erga Deum Omnipotentem (cujus providentia Principes regnant) legibus quibusdam celeberrimis consensu trium Regni nostri Statuum, sancitis, anno Regni nostri primo, Regium nostrum assensum libenter præbuerimus : inter quas una lex lata est, ut Preces publicæ, una, et eadem certa, et præscripta precandi forma, lingua vulgari, et vernacula, passim in Ecclesia Anglicana haberentur, quo Subditi nostri quid orarent, facilius intelligerent: et absurdum illum, diuque in Ecclesia inveteratum errorem, tandem devitarent. Fieri enim non potest, ut precationes, supplicationes, aut gratiarum actiones non intellectæ, mentis ardorem aliquando excitent et accendant, cum spiritu et veritate. Deus qui Spiritus est, non oris tantum strepitu adorari vult; Cui rei etiam addi potest, quod hac cæca ignoratione, superstitiosæ preces, aut res alienæ, non fatis idoneæ quæ Deo profunderentur, cordium humanorum scrutatori, sæpenumero ore prophano offerebantur. Notum vobis esse volumus, quod, quoniam intelligimus Collegia utriusque Academiæ, Cantabrigiensis et Oxoniensis Collegium item novum prope Wintoniam et Etonense, bonis literis dicata, supplicibus votis petere, ut quo sacrarum literarum monumenta Latina, ad uberiorem Theologiæ fructum eis reddantur magis familiaria, eis liceat eadem forma Precum Latine uti. Omnibus Reipublicæ nostræ membris, quantum in nobis est, consulere, et cum eorum necessitati, qui Latina non intelligunt, tum eorum voluntati qui utramque linguam percipiunt, consulere cupientes, constituimus per præsentes, licitum esse, et permissum nostra Authoritate et privilegio Regali, tam Decano

:

et Sodalitio Ecclesiæ Christi in Academia nostra Oxoniæ, Prayer for the quam Præsidibus, Custodibus, Rectoribus, Magistris et Departed. Sodalitatibus omnium et singulorum Collegiorum Cantabrigiæ, Oxoniæ, Wintoniæ, Etonæ, hoc modo precandi Latine, uti publice in Ecclesiis et Sacellis suis quem nos per nostrum Typographum edi curavimus in hoc præsenti volumine, convenientem cum Anglicano nostro Publicarum precum libro, jam per universum nostrum Regnum recepto et usitato. Cui item peculiaria quædam in Christianorum funebribus et exequiis decantanda adjungi præcipimus, Statuto illo prædicto Ritu Publicarum Precum (cujus supra mentionem fecimus) anno primo Regni nostri promulgato in contrarium non obstante.

Proviso semper, quod in ejusmodi Collegiis, quibus Laicorum parochiæ annexæ erunt, ac in reliquis etiam, ad quorum Templa Laici eorundem Collegiorum famuli et Ministri, sive alii quicunque Latinæ linguæ imperiti, necessario adire debent, his horæ aliquot opportunæ et loca in dictis Ecclesiis aut Sacellis, assignentur, in quibus, Festis saltem diebus, Preces matutinæ et vespertinæ legantur et recitentur: Et Sacramentorum administrationes suis temporibus Anglice, ad Laicorum ædificationem celebrare possint. Eadem etiam formula Latina precandi privatim uti, hortamur omnes reliquos Ecclessiæ nostræ Anglicanæ Ministros, cujuscunque gradus fuerint, iis diebus, quibus aut non solent, aut non tenentur Parochianis suis ad ædem sacram pro more accedentibus, publice Preces vernacula lingua, secundum formam dicti Statuti recitare. In præmissorum autem fidem et testimonium, has literas nostras fieri fecimus patentes.

Dat. apud Palatium nostrum de Westmonasterio, Sexto die Aprilis, Anno regni nostri secundo, 1560.

IN COMMENDATIONIBUS BENEFACTORUM

Ad cujusque termini finem Commendatio fiat Fundatoris, aliorumque Clarorum virorum, quorum beneficientia Collegium locupletatur.

Prayer for the
Departed.

Ejus hæc sit forma.

Primum recitetur clara voce Oratio Dominica.

Pater noster qui es in Cœlis, etc.

Deinde reci-(Exaltabo te Deus, Psalm 144.
tentur tres Lauda anima mea Do., Psalm 145.
Psalmi.

Laudate Dominum quoniam bonus, Ps. 146.

Post hæc legatur Cap. 44. Ecclesiastici.

His finitis, sequatur Concio: in qua Concionator Fundatoris amplissimam munificentiam prædicet: quantus sit literarum usus ostendat: quantis laudibus afficiendi sunt qui literarum studia beneficientia sua excitent: quantum sit ornamentum Regno doctos viros habere, qui de rebus controversis vere judicare possunt, quanta sit Scripturarum laus, et quantum ille omni humani Authoritati antecedant, quanta sit ejus Doctrinæ in vulgus utilitas, et quam late pateat: quam egregium et regium sit (cui Deus universæ plebis suæ curam commisit) de multitudine Ministrorum verbi laborare, atque hi ut honesti atque eruditi sint, curare: atque alia ejus generis, quæ pii et docti viri cum laude illustrare possint.

Hac concione perorata, decantetur

Benedictus Dominus Israel.
Ad extremum hæc adhibeantur.

Minister.

In memoriam æternam erit justus.

Responsio.

Ab auditu malo non timebit.

Minister.

Justorum animæ in manu Dei sunt.

Responsio.

Nec attingit illos cruciatus.

Oremus.

Domine Deus, Resurrectio et Vita Credentium, qui Prayer for the semper es laudandus, tum in viventibus quam in defunctis, Departed. agimus tibi gratias, pro Fundatore nostro N. cæterisque Benefactoribus nostris, quorum beneficiis hic ad pietatem et studia literarum alimur: rogantes ut nos, his donis ad tuam gloriam recte utentes, una cum illis, ad resurrectionis gloriam immortalem perducamur : per Jesum

Christum Dominum nostrum. Amen.

CELEBRATIO COENAE DOMINI IN FUNEBRIBUS, SI AMICI

ET VICINI DEFUNCTI COMMUNICARE VELINT

Collecta.

Misericors Deus, pater Domini nostri Jesu Christi, qui es Resurrectio et vita, in quo qui credidit etiamsi mortuus fuerit, vivet; et, in quo qui crediderit et vivit non morietur in æternum : quique nos docuisti per sanctum Apostolum tuum Paulum, non debere mærere pro dormientibus in Christo, sicut ii qui spem non habent resurrectionis, humiliter petimus, ut nos a morte peccati resuscites ad vitam justitiæ, ut cum ex hac vita emigramus, dormiamus cum Christo, quemadmodum speramus hunc fratrem nostrum, et in generali resurrectione, extremo die, nos una cum hoc fratre nostro resuscitati, et receptis corporibus, regnemus una tecum in vita æterna; per Dominum nostrum Jesum Christum. Amen.

Epistola. I Thess. 4.

Nolo vos ignorare fratres de his qui obdormierunt, ne doleatis quemadmodum et cæteri non habentes spem. Nam si credimus quod Jesus mortuus est et resurrexit, sic et Deus eos qui obdormierunt, per Jesum, adducet cum illo. Hoc enim vobis dicimus in verbo Domini, quod nos qui vivimus, et reliqui erimus in adventum Domini, nequaquam præveniemus eos qui dormiunt. Quoniam ipse Dominus cum hortatu et voce Archangeli, ac tuba Dei descendet de