auditum, in admirationem omnibus venit: inauditum, scilicet, in Britannia, cuncti scientes, quemlibet hominum super se vices apostolicas gerere nisi solum archiepiscopum Cantuariæ. Quapropter, sicut venit, ita reversus est, a nemine pro Legato susceptus, nec in aliquo Legati officio functus." (Eadmeri Hist. Nov. lib. III. ex edit. Selden. Lond. 1623. p. 58.-Ad calcem S. Anselmi Opp. ex edit. Monachorum Congreg. S. Maur. Lut. Paris. 1675. p. 59.) This complete superiority of the see of Canterbury in the ancient ecclesiastical establishment of England, appears also clearly from the professions of canonical obedience published by Hearne. Among these, Herewin, elect of Lichfield, promises subjection to the Church of Canterbury," quæ caput est totius gentis Anglorum." Professionum Antiq. Angl. Episc. Formulæ. ad calcem Text. Roffens. Oxon. 1720. p. 246.

"Ita quoque examinatus et pleniter instructus, cum consensu monachorum, sive clericorum, et laicorum, ac conventu totius provinciæ episcoporum, maximeque archiepiscopi Christi ecclesiæ ab auctoritate aut præsentia, ordinetur." (Brit. Mus. MSS. Cotton. Tiberius, A. 3. f. 92.) The next extract will be found to contain fuller information upon this subject.

In a pontifical, formerly belonging to the priory of St. Swithin, at Winchester, and now in the public library at Cambridge, (Ee. ii. 3.) of a date posterior to the Conquest, we still find the decree as to the confirmation of episcopal elections by the clergy and laity, but it is thus prefaced: "Venerando sanctæ Cantuariensi metropolitano N. clerus atque

populus ecclesiæ illi debitam subjectionem. Vestræ paternitati est cognitum, &c." In the library of Corpus Christi College, Cambridge, (MSS. Parker, LXXIX. f. 42.) is also the passage decretum quod clerus et populus firmare debet de electo episcopo. An older pontifical, in the same library (XLIV.), as it is remarkable for other variations from more modern MSS. of the same kind, so it is also for omitting any mention of subjection to the Roman see. The bishop elect was required to bind himself to obedience to the see of Canterbury, and nothing

more.

"Decretum quod Clerus et Populus firmare debet de electo Episcopo.

"Dominis patribus Ill. Ill. venerabilibus: scilicet Episcopis dioceseos metropolis, clerus, ordo, et plebs huic sanctæ ecclesiæ specialiter obsequentes.

"Vestræ paternitati est cognitum quantum temporis est ex quo, accidentibus variis eventibus, hæc sancta ecclesia metropolis nostro sit viduata pastore, ac destituta rectore. Quod non solum ad nostrum, verum et ad vestrum, ac omnis hujus dioceseos detrimentum pertinere dinoscitur: cum totius providentiæ sollicitudo metropolitano constet esse commissa. Propterea eligimus hujus dioceseos illius ecclesiæ presbyterum, nomine Ill. nobis sufficienter cognitum; natalibus, et moribus, nobilem; apostolica, et ecclesiastica disciplina imbutum; fide catholicum; natura prudentem, docibilem, patientem; moribus temperatum; vita castum, sobrium, humilem, affabilem, misericordem; literatum; in lege Dei instructum; in Scripturarum sensibus cautum; in dogmatibus ecclesiasticis exercitatum ; et secundum Scripturarum tramitem, traditionemque

N

ortodoxorum, et canonum, ac decretorum sedis apostolicæ præsulum constitutiones, sano sensu ecclesiasticas regulas intelligentem, sanoque sermone docentem atque servantem; amplectentem eum qui secundum doctrinam est fidelem sermonem ; et cum modestia corripientem eos qui resistunt. Et qui sanæ doctrinæ adversantur eis resistere et redarguere prævalentem; hospitalem, modestum, suæ domui bene præpositum, non neophytum, habentem testimonium bonum; in gradibus singulis secundum traditionem ecclesiasticam ministrantem; ad omne opus bonum, et ad satisfactionem omni poscenti rationem de ea quæ in illo est spe, paratum. Quem nobis quantotius petimus ordinari pontificem, quatinus, auctore Domino, regulariter nobis præesse valeat, et prodesse, et nos sub ejus regimine salubriter Domino militari possimus: quia integritas præsidentium salus est subditorum, et ubi est incolumitas obedientiæ, ibi est sana forma doctrinæ. Ut autem omnium nostrum vota in hanc electionem convenire noscatis huic decreto canonico promptissima voluntate singuli manibus propriis roborantes subscripsimus." (Brit. Mus. MSS. Cotton. Tiberius, C. 1. f. 117.) The customary interrogations follow, and comprise a promise of submission to the Roman see. The volume, it should be observed, which is imperfect, is thought to be partly posterior to the Conquest. Wanley (p. 220.) thus describes it: "Fragmentum libri pontificalis pulcherrime et maxima ex parte ante Conquestum Angliæ scripti."

16 Dissertatio de usu Pallii, ad calcem Libri Diurni Romanorum Pontificum; ex antiquissimo codice MS. nunc primum in lucem editi: Op. et

Stud. Joan. Garnerii, Presb. e Soc. Jes. Paris. 1680.

"I. Pallii nomine, qua significatione hic sumitur, genus quoddam sacri vestimenti intelligitur, quo Patriarchæ amiciebantur quidem cum ordinarentur, exuebantur vero, si deponi si deponi contingeret." p.

193.

"IV. Vox Pallii apud Latinitatis autores vestem illam longam significat, quæ aliis indumentis ita imponitur, ut subinde assumatur, cum prodeundum in publicum; deponatur quando quisque domi apud

se est.

Fuit certe usus ante annum 336. quo anno Marcus Papa Ostiensi Episcopo permisit pallium gerere, tunc cum Electum a Clero Romano in summum Pontificem, more majorum, ordinaret." p.

194.

"XV. Primis temporibus, cum Pallium per literas a Pontificibus mitteretur, literæ continebant non tantum exhortationem ad vitam sanctius instituendam, munusque pastorale digne vicaria potestate implendam, sed etiam aliquando mandata de extirpandis hæresibus, zizaniisque in agro Ecclesiæ succrescentibus. Verum de peculiari obedientia subjectioneque nullus hinc erat sermo; fuit posteriore ætate, si non semper, saltem ut plurimum. Id quod dixi de primis temporibus constat ex epistolis Symmachi, Pelagiique II. et S. Gregorii, atque etiam ex formulis Diurni." p. 195.

"XVII. Quoniam vero sexto septimoque sæculo mittebatur Pallium episcopis etiam extra Imperii ditionem positis, factum est, ut quo tempore summi Pontifices pene servirent sub exarchis, imperatoribusque, eoque suspicaciores forent exarchi ac im

peratores, quod vix Romæ dominatum retinerent adversus invadentes aliarum gentium reges: factum, inquam, est, ut Pontifices, cum Pallium mitterent, consensum Imperatoris expeterent; ne ea de causa oriretur suspicio affectati aliunde præsidii." p. 195.

"XXVI. Existimo pariter, imo certus sum, non solum metropolitanis concessum esse, sed inferioribus etiam episcopis." p. 198.

"XXIX. Par est credere, prioribus temporibus, datum esse solis occidentalibus a Pontifice: nullum enim reperitur exemplum dati orientalibus, ante constitutos in oriente patriarchas Latinos." p. 199.

Optabant sane olim summi Pontifices ut omnes metropolitani, qui ad eorum patriarchatum pertinebant, aliquod confirmationis genus a sede apostolica acciperent. Verum quia ubique receptum erat consecrationes fieri posse extra Italiam absque eorum consensu, vim ei legi palam adferre noluerunt; sed metropolitanos rei cujusdam novæ miraculo velut obstupefecerunt; quæ in initio magnifica, paulatim tamen antiquam eorum libertatem per cuniculos infregit, et synodorum provincialium auctoritatem pessumdedit. De Pallii usu loquor, cujus origo cum sit satis vetusta, effectus tamen ejus, et cætera quæ nunc usurpantur, antiquitati prorsus ignota fuere. Quippe Galliarum metropolitani, statim post ordinationem suam, exercebant functiones sui muneris, juxta canones antiquos. At jus novum eos prohibet quicquam pontificalis officii attingere donec a sede apostolica missum ad eos fuerit Pallium, de

corpore beati Petri sumptum." (Pet. De Marca, Archiep. Paris. de Concordia Sacerdotii et Imperii. Paris. 1669. tom. ii. p. 192.) Upon this passage it may be remarked, that the learned Archbishop of