32 And he said unto them, Go ye, and tell that fox, Behold I cast out devils, and I do cures to day and to-morrow, and the third day I shall be perfected.

33 Nevertheless, I must walk to day, and tomorrow, and the day following: for it cannot be that a prophet perish out of Jerusalem.

34 O Jerusalem, Jerusalem, which killest the prophets, and stonest them that are sent unto thee; how often would I have gathered thy children to gether, as a hen doth gather her brood under her wings, and ye would not!

35 Behold, your house is left unto you desolate: and verily I say unto you, Ye shall not see me, until the time come when ye shall say, Blessed is he that cometh in the name of the Lord.

CHAPTER XIV.

2 Christ healeth the dropsy on the sabbath: 7 teacheth humility: 12 to feast the poor: 16 un der the parable of the great supper, sheweth how worldly minded men, who contemn_the_word of God, shall be shut out of heaven. 25 Those who will be his disciples, to bear their cross must make their accounts aforehand, lest with shame they revolt from him afterward, 34 and become altogether unprofitable, like salt that hath lost his sqvour.

AND it came to pass, as he went into the house of one of the chief Pharisees to eat bread on the sabbath day, that they watched him.

2 And, behold, there was a certain man before him which had the dropsy.

3 And Jesus answering spake unto the lawyers and pharisees, saying, Is it lawful to heal on the sabbath day?

4. And they held their peace. And he took him, and healed him, and let him go;

5 And answered them, saying, Which of you shall have an ass or an ox fallen into a pit, and will not straightway pull him out on the sabbath day?

{

கஉ அவர்களுடனேயவர்சொன்னது, நீங்கள்போயதின் றைக்கும் நாளைக்கும் நான்பசாசுகளைத்துரத்தி, ஆரோககி யங்களைச்செய்துமுடித்து மூன்றாம் நாளில் நிறைவடைவேன். ஙங முக்கியமாக எருசலேமுக்குப்புறமபே ஒருதீர்க்கதரிசி மடிந்துபோகிறது வழக்கமல்லாதபடியால் நான் இன் க்கும் நாளைக்கும் பின்வருகிற நாளிலேயும் இவ்விடங்கதல நடக்க வேண்டியதா யிருக்கின்றதென்று அந்தக்குச்

சொல்லுங்கள்.

ஙசு எருசலேம் பட்டினமே, எருசலேம் பட்டினமே. உன்னிடத்தில் அனுப்பப்பட்டவர்கள்மேற் கல்லெறிந்து தீர்க்கதரிசிகளைககொலைசெய்கிறாயே, ஒரு கோழி தன்குஞ சுகளைத்தன் சிறகுகளின் கீழேசேர்த்துக்கொள்ளுகிற வித் மாய் நான் அநேகதரம் உன்பிள்ளைகளைச்சேர்த்துக்கொள் ள வேண்டுமென்றிருந்தேன். நீங்கள் வரமாட்டோமென றீர்கள்.

ஙரு (ஆதலால்) உங்கள் வாசஸ்தலம் உங்களுக்கு பாழாக டும். அல்லாமலும் நீங்கள் பராபரனுடைய நாமத் தினால் வருகிறவர் தோத்திரஞ்செய்யப்படத்தக்கவரென்று சொல்லுங்காலம் பரியந்தம் என்னைக்காணாமலிருப்பீர்களெ ன்றார்.

யச. அதிகாரம்.

((க) ஓய்வு நாளிலே ஒருதிமிர்வாதக்காரனைக்குணமாக்கி னது. (எ) விருந்துக்களையும் மனத்தாழ்மையையுங்குறித் துச்சொல்லியது. (யச) பெரியவிருந்தைப்பண்ணினவ னை உவமையாகச்சொல்லியது.(உரு) தம்மைப்பின்பற றுகிறதைக்குறித்துச் சொல்லியது.)

ஒரு ஓய்வுநாளில் அவர்பரிசேயருக்குள்ளே தலைவரான வர்களில் ஒருவனுடையவீட்டிலே போசனமபண

க்குப்போகிறபொழுது,

மபடி

உ பாண்டுவியாதியுளள ஒருமனிதன் அவருக்கு முன்பா கநிற்கையில், அவர்கள் அவரைநோக்கிப்பார்த்துக்கொண் டிருந்தார்கள்.

ங அப்பொழுது இயேசுவானவர் நியாயசாஸ்திரிகளையும் பரிசேயரையும் நோக்கி, ஓய்வுநாளிலே குணமாக்குகிறது நியாயமாவென்றார்.

ச அதற்கு அவர்களபேசாமல் இருந்தார்கள். அப்பொ ழுது அவர் அவனைப்பிடித்துக்குணமாக்கி

ரு அனுப்பிப்பின்பு அவர்களுடனேசொன்னது, உங்க ளிலெவனானாலுந் தன்கழுதையாவது எருதாவது ஓய்வுநா ளிலொருகணற்றிலேவிழுந்தால் உடனேயதைத்தூக்கிவி

6 And they could not answer him again to these things.

7 And he put forth a parable to those which were bidden, when he marked how they chose out the chief rooms; saying unto them,

When thou art bidden of any man to a wedding, at not down in the highest room; lest a more honourable man than thou be bidden of him;

9 And he that bade thee and him come and say to thee, Give this man place; and thou begin with shame to take the lowest room.

10 But when thou art bidden, go and sit down in the lowest room; that when he that bade the cometh, he may say unto the, Friend, go up higher: then shalt thou have worship in the presence of them that sit at meat with thee.

11 For whosoever exalteth himself shall be abas ed; and he that humbleth himself shall be exalted.

12 Then said he also to him that bade him, When thou makest a dinner or a supper, call not thy friends, nor thy brethren, neither thy kinsmen, nor thy rich neighbours; lest they also bid thee again, and a recompence be made thee.

13 But when thou makest a feast, call the poor, the maimed, the lame, the blind:

14 And thou shalt be blessed; for they cannot recompense thee: for thou shalt be recompensed at the resurrection of the just.

15 And when one of them that sat at meat with him heard these things, he said unto him, Blessed is he that shall eat bread in the kingdom of God.

16 Then said he unto him, A certain man made a great supper, and bade many:

17 And sent his servant at supper time to say to them that were bidden, Come; for all things are now ready.

சு அதற்குமாறுத்தரஞ்சொல்ல, அவர்கள் திராணியில் லாதிருந்தார்கள்.

எ விருந்துக்கழைக்கப்பட்டவர்கள் பந்தியில் முதலிடங் களைத்தெரிந்துகொண்டதை அவர்பார்த்து, அவர்களுக் வமையாய்ச்சொன்னது,

அ நீ ஒருவனாற் கலியாணத்துக்கழைக்கப்பட்டபொழு து, பந்தியில் முதலிடத்திலுளுக்காராதிரு. என்னத்தினா லென்றால், உன்னிலும் அதிக்கனமுள்ளவன் அவனால் அழை க்கப்பட்டிருக்க,

சு உன்னையும் அவனையும் அழைத்தவன் உன்னிடத்தில் வந்து, இவருக்கிடங்கொடுமென்று சொல்ல, நீ வெடகத் தோடே தாழ்ந்த இடத்திற்போயிருக்கவேண்டியதாயிரு க்கும்.

மே

ய ஆகையால நீ அழைக்கப்பட்டபொழுது, நீபோயத் தாழ்ந்த இடத்திலுளுக்காருவாயாக. அப்பொழுது னையழைத்தவன் உன்னிடத்திலவந்து, சிநேகிதனே, லான இடத்திற்போயிருமெனறுசொல்லப்பந்தியிலிருக்கிற வர்களுக்குமுனபாக உனக்குக்கனமுண்டாகும்.

யக அப்படிக்கு எவன் தன்னை உயர்த்துகிறானோ அவன் தாழ்த்தப்படுவான். எவன்தன்னைத் தாழ்த்துகிறானோ அவ னுயர்த்தப்படுவானென்றார்.

யஉ அல்லாமலும் அவர்தமமைவிருந்துக்கழைத்தவ டனேசொன்னது, நீர்பகலவிருந்தை அல்லது இராவிருந் தைப்பண்ணுகிறபொழுது, உமது சிநேகிதரையுஞ்சகோத ஏரையும்மற்ற இனத்தாரையும் ஐசுவரியமுள்ள பிறரையும் அழைக்கக்கூடாது. அழைத்தால் அவர்களும் உம்மையழை ப்பார்கள். அதினாலேயுமக்குப்பதிற்பலனுண்டாகும்.

யங நீர் விருந்துபண்ணும்பொழுது, ஏழைகள், ஊனர், சப் பாணிகள், குருடர், இப்படிப்பட்டவர்களையழைப்பீராக. யசு அப்பொழுது அவர்கள் உமக்குப்பதிற்கொடுக்கத் திராணியில்லாதபடியால், நீர்பாக்கியராயிருப்பீர். நீதிமா ன்கள் உயிரோடெழுந்திருக்குங்காலத்திலே உமக்குப்பதி ல் அளிக்கப்படுமென்றார்.

யரு அவரோடேகூடப்பந்தியிருந்தவர்களிலொருவன ந்தவசனங்களைக்கேட்ட பொழுது, அவன் அவரைநோ ப்பராபரனுடைய ராச்சியத்திற்போசனமபண கிறவன்பாக்கியவானென ன்

யசு அதற்கவர்சொன்னது, ஒருமனிதன பெரியவிருந்து பண்ணி,

யஎ அநேகரையழைத்து, விருந்துவேளையிலே தன் ஊழி யக்காபனைநோக்கி, நீ அழைக்கப்பட்டவர்களிடத்துக் ப்போய்ச் சகலமும எத்தனமாயிற்று. ஆகையால் வாருங்க

18 And they all with one consent began to make excuse. The first said unto him, I have bought a piece of ground, and I must needs go and see it: I pray thee have me excused.

19 And another said, I have bought five yoke of oxen, and I go to prove them: I pray thee have me excused.

20 And another said, I have married a wife, and therefore I cannot come.

21 So that servant came, and shewed his Lord these things. Then the master of the house being angry said to his servant, Go out quickly into the streets and lanes of the city, and bring in hither the poor, and the maimed and the halt, and the blind.

22 And the servant said, Lord, it is done as thou hast commanded, and yet there is room.

23 And the Lord said unto the servant, Go out into the highways and hedges, and compel them to come in, that my house may be filled.

24 For I say unto you, That none of those men which were bidden shall taste of my supper.

25 And there went great multitudes with him and he turned, and said unto them,

26 If any man come to me, and hate not his father, and mother, and wife, and children, and brethren, and sisters, yea, and his own life also, he cannot be my disciple.

27 And whosoever doth not bear his cross, and come after me, cannot be my disciple.

28 For which of you, intending to build a tower, sitteth not down first, and counteth the cost, whether he have sufficient to finish it?

29 Lest haply, after he hath laid the foundation, and is not able to finish it, all that behold it begin to mock him,